In het kader van onze portrettenreeks van medewerkers en medewerksters van het OCMW van Elsene maken we kennis met een architecte die preventieadviseur is geworden. Met haar doortastende aanpak, luisterend oor en teamgeest zorgt ze elke dag voor het welzijn en de veiligheid van haar collega’s.
Hallo, kun je ons iets vertellen over je achtergrond en hoe je bij het OCMW van Elsene terecht bent gekomen?
Na mijn diploma als architecte heb ik eerst gewerkt op een studiebureau en daarna op de technische afdeling van een ziekenhuis. Daarna ging ik aan de slag bij een regionaal bestuur, waar ik acht jaar lang bouwheren ondersteunde door overheidsopdrachten te lanceren om projectontwikkelaars aan te stellen. Daar kreeg ik het voorstel om preventieadviseur te worden. Deze rol was mij al bekend door mijn ervaring in het ziekenhuis, waar ik vaker met dit soort profielen had gewerkt, en door de post-universitaire opleiding die ik had gevolgd om het certificaat Preventieadviseur Niveau 1 te behalen. Sindsdien pas ik deze vaardigheden toe bij het OCMW van Elsene.
Wat is je taak als preventieadviseur?
Ik ondersteun de werkgever, leidinggevenden en werknemers bij de toepassing van de wet inzake welzijn op het werk. Denk maar veiligheid, hygiëne, gezondheid, psychosociale aspecten, ergonomie, werkomgeving, … Bepaalde zaken, zoals arbeidsgeneeskunde of psychosociale risico’s, vallen onder specifieke competenties die onze externe dienst Cohezio op zich neemt.
Kun je ons meer vertellen over deze psychosociale risico’s?
Het gaat om situaties als stress, burn-out, conflicten of pesterijen. De gespecialiseerde adviseurs van Cohezio komen op dit vlak tussenbeide.
Welke kwaliteiten zijn volgens jou essentieel voor jouw baan?
Samenwerking staat voorop: ik werk samen met de sociale, technische en administratieve diensten en met de teams van de rusthuizen. Dankzij mijn technische profiel kan ik concrete adviezen geven over de veiligheid in de gebouwen. Dankzij mijn analytische geest kan ik problemen op een grondige manier aanpakken. Daarnaast zijn empathie en assertiviteit van essentieel belang om een constructieve dialoog op gang te brengen.
Hoe ziet een normale werkdag eruit?
De dag kent zelden een vast verloop. Ik ben flexibel in mijn werkschema, zodat ik rekening kan houden met onvoorziene omstandigheden. Ik praat regelmatig met de teams, hun situaties kunnen zeer uiteenlopend zijn. In tegenstelling tot mijn eerdere ervaring, die meer administratief van aard was, kom ik hier een grote verscheidenheid aan beroepen en risico’s tegen: van bouwplaatsen tot fysieke behandelingen door zorgpersoneel.
Wat zijn deze concrete risico’s?
Arbeiders op bouwplaatsen lopen het risico te vallen of te struikelen. Zorgverleners kunnen dan weer last krijgen van musculoskeletale aandoeningen die verband houden met het dragen van patiënten. De risico’s zijn talrijk en specifiek voor elk beroep.
Welke uitdagingen kom je het vaakst tegen?
Een van de grootste uitdagingen is om aan de verwachtingen te voldoen na een lange periode zonder interne adviseur. Ik moet zowel instaan voor de dagelijkse opvolging als de procedures voor de lange termijn structureren, bijvoorbeeld rondom medische onderzoeken.
Een concreet voorbeeld: onlangs coördineerde ik een evacuatieoefening bij brand in Residentie Uren van Geluk. In tegenstelling tot een administratief gebouw worden de bewoners niet geëvacueerd, maar opgesloten in hun compartiment. Dit soort oefeningen vereist een nauwe coördinatie tussen de teams: het is echt een gezamenlijke inspanning.
Hoe verloopt de samenwerking met de andere afdelingen?
De medewerkers kunnen rechtstreeks contact met mij opnemen. Samen zoeken we naar oplossingen en indien nodig geef ik aanbevelingen aan de leidinggevenden. Soms meld ik problematische situaties ook aan mijn leidinggevenden. Ik herinner medewerkers altijd aan het kader van mijn missie: ik doe voorstellen, geef aanbevelingen, maar het zijn de directies die beslissen over de uitvoering.
Wat zijn je doelen op korte termijn?
De dienst en mijn taak meer bekendheid te geven. Veel mensen weten nog niet goed wat een preventieadviseur is. Ik heb dagelijks contact met zeer uiteenlopende profielen. Dat vraagt van mij dat ik alert blijf, mezelf blijf bijscholen en mijn kennis up-to-date houd. De normen en werkwijzen veranderen namelijk voortdurend.
Wat motiveert je het meest in je werk?
Erkenning krijgen. Als iemand mij begroet en mij identificeert als preventieadviseur, geeft dat voldoening. Deze erkenning geldt ook voor mijn functie en het nut ervan voor het algemeen welzijn. We hebben allemaal nood aan welzijn (glimlacht).